«Πρωσικό Μπλε»: ο Μπέρνι Γκούντερ είναι πάλι εδώ!Οι φανατικοί αναγνώστες του Philip Kerr στενοχωρηθήκαμε πολύ με την είδηση του πρόωρου θανάτου του το 2018, αλλά φέτος χαρήκαμε πολύ που οι εκδόσεις Κέδρος εξέδωσαν το «Πρωσικό μπλε» (Prussian Blue, περισσότερα για το βιβλίο δείτε εδώ).Αυτή τη φορά βρισκόμαστε στη Γαλλική Ριβιέρα το 1956 και στο Γκούντερ ανατίθεται (όχι ακριβώς με τη θέλησή του) να δηλητηριάσει με θάλλιο, μια παλιά του συνεργάτιδα, την πράκτορα Ανν Φρεντς. Εντολέας του είναι ο υποδιευθυντής της Στάζι, Έριχ Μίλκε και «φρουρός» του Γκούντερ ο πάλαι ποτέ συνεργάτης του Φρίντιχ Κορς.«Κάνε το αντίθετο απ’ αυτό που περιμένουν από σένα. Αυτό είναι το κλειδί της επ��βίωσης όταν σε κυνηγούν».Με το Φρίντιχ Κορς είχαν συνεργαστεί τελευταία φορά το 1939 σε μία υπόθεση στις Βαυαρικές Άλπεις: πρόκειται για μία δολοφονία στην εξοχική κατοικία του Χίτλερ στο Ομπερσάλτσμπεργκ, όπου είχαν τεθεί επικεφαλής για την εξιχνίασή της.«Οι Ναζί είναι σαν όλους τους άλλους βασιλιάδες της Αγίας Γερμανίας από τον Κάρολο Ε’ μέχρι τον αυτοκράτορα Γουλιέλμο Β’. Όλοι τους πιστεύουν ότι τα καλύτερα επιχειρήματα βγαίνουν από την κάννη ενός όπλου».Κλασσικός Kerr, μάς βάζει πάντα στο κλίμα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, τόσο κοντά στη ναζιστική πλευρά, αλλά τόσο μακριά απ’ αυτήν…«Κάθε ηγέτης έχει ανάγκη από καλές συμβουλές. Απλώς μερικοί άνθρωποι γύρω του δεν είναι οι κατάλληλοι».Οι περιγραφές του, τα τοπία, οι χαρακτήρες έχουν άρτια αποδοθεί στις 667 σελίδες του συγκεκριμένου βιβλίου.«Η ζωή έδειχνε πλέον υπερβολικά σοβαρή για να την αποσπούν ασημαντότητες όπως η ευτυχία».Επίσης, άξιο αναφοράς είναι το σημείωμα στο τέλος του, επίμετρο θα έλεγε κανείς, όπου ο συγγραφέας καταγράφει τα πρόσωπα της ιστορίας (που πολλά εξ αυτών υπήρξαν στην πραγματικότητα) και τί απόγιναν μετά το τέλος του πολέμου.«Η καλή τύχη δεν είναι παρά η ικανότητα και η αποφασιστικότητα να ξεπερνάς την κακή τύχη».Η αφήγηση κάνει πισωγυρίσματα στο χρόνο, κάτι που αντί να μειώνει το ενδιαφέρον του αναγνώστη το διατηρεί έντονο.«Η φαντασία δε βασίζεται στη σαφήνεια, αλλά στην απουσία της».Μη φοβηθείτε να το διαβάσετε άμεσα, τα βιβλία με ήρωα το Μπέρνι Γκούντερ διαβάζονται τελείως αυτόνομα, δε χρειάζεται να τα ξεκινήσετε με τη χρονολογική σειρά κυκλοφορίας τους.«Το να το βάζεις στα πόδια είναι πάντα καλύτερο σχέδιο απ’ όσο νομίζετε. Ρωτήστε απλώς οποιονδήποτε εγκληματία».Υ.Γ.: Το πρωσικό μπλε (Κυανό της Πρωσίας ή κυανό του Βερολίνου, Berlin blue) είναι μια συνθετική χρωματική ουσία βαθυκύανου χρώματος που ανακαλύφθηκε τυχαία στις αρχές του 18ου αιώνα και λειτουργεί ως αντίδοτο στο θάλλιο.

Στη Γαλλική Ριβιέρα του 1956 ο Bernie Gunther αναγκάζεται από τον υποδιευθυντή της Στάζι να δεχτεί το δολοφονικό του σχέδιο για την Ανν Φρεντς αλλά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού το σκάει κι αρχίζει ένα ανελέητο ανθρωποκυνηγητό, που σταδιακά θα τον οδηγήσει στα ίδια μέρη όπου έκλεισε μια παλιά του υπόθεση. Το 1939 είχε επίσης αναγκαστεί να αναλάβει την υπόθεση εξιχνίασης μιας δολοφονίας που έγινε στη βεράντα του εξοχικού σπιτιού του Αδόλφου Χίτλερ στο Ομπερσάλτσμπεργκ, μια ιστορία που τον οδήγησε και πάλι σε σκοτεινά μονοπάτια συνωμοσιών και εκβιασμών μεταξύ έμπιστων ανθρώπων του Φύρερ.

Είμαστε και πάλι στη Γαλλική Ριβιέρα, όπου ο Bernie Gunther εξακολουθεί να δουλεύει σε πολυτελές ξενοδοχείο. Όταν λαμβάνει μια ιδιόχειρη επιστολή της γυναίκας του, Ελίζαμπετ, με την οποία είναι σε διάσταση, δέχεται την πρόσκλησή της για δείπνο, με την ελπίδα μιας συμφιλίωσης. Δυστυχώς, αντ’ αυτής βρίσκει τον Έριχ Μίλκε, υποδιευθυντή της Στάζι και έναν από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας. Ο εχθρός του είναι έξαλλος μαζί του που κατέστρεψε τη δολοπλοκία της υπηρεσίας του στο προηγούμενο βιβλίο της σειράς, «Η άλλη πλευρά της σιωπής» και του αναθέτει να δολοφονήσει την Ανν Φρεντς, η οποία τώρα έχει καταφύγει στο Λονδίνο, για να μην εκδοθεί στη Γαλλία ώστε να δικαστεί για τον φόνο του Χάρολντ Χένιχ. Ως αντάλλαγμα, μπορεί να αποκτήσει νέο διαβατήριο και να επιστρέψει στη Γερμανία για μια καινούργια αρχή.

Έτσι ξεκινάει μια συναρπαστική περιπέτεια, με τον Gunther να προσπαθεί να βρει τρόπο να το σκάσει στη Γερμανία χωρίς τους διώκτες του, ώστε επιτέλους να ξεκινήσει τη ζωή που θέλει, καλά κρυμμένος. Στο ταξίδι αυτό τον συνοδεύει αρχικά και τον κυνηγάει έπειτα ο Φρίντριχ Κορς, τον οποίο είχε βοηθό το 1938 και 1939, όταν ήταν επιθεωρητής στο Εγκληματολογικό, και τώρα εργάζεται ως μυστικός πράκτορας για τη Σοβιετική Ένωση. Αυτή η επανεμφάνιση θα θυμίσει στον Gunther την υπόθεση που εξιχνίασε στις Βαυαρικές Άλπεις το 1939, την περίοδο που η Γερμανία προσήρτησε τμήματα της τότε Τσεχοσλοβακίας. Όταν δραπετεύει, ξεκινάει ένα ιδιόμορφο road trip στη Γαλλία, στην προσπάθειά του να βρει τρόπο να πλησιάσει τα σύνορά της με τη Γερμανία. Πόλεις και κωμοπόλεις, ποτάμια και βουνά, χαράζουν την πορεία του μέχρι την «ελευθερία». Κρύβεται, ταξιδεύει, μασκαρεύεται, τρέχει, ξαγρυπνάει. Κι όταν φτάνει στα Σπήλαια Σλόσμπεργκ γίνεται η μεγάλη ανατροπή.

Πίσω στο 1939, ο Ράινχαρντ Χάιντριχ, αρχηγός της μυστικής υπηρεσίας ασφαλείας, αναθέτει στον Gunther μια αποστολή και ο πρωταγωνιστής προσέχει διπλά, γιατί, με την άνοδο του ναζισμού, οι σοσιαλδημοκρατικοί δεν είναι καλοδεχούμενοι στη Γερμανία. Παρόντες στη συζήτηση ήταν ο αρχηγός της Κρίπο, Άρτουρ Νέμπε, με τον βοηθό του, Πάουλ Βέρνερ και άλλοι αξιωματικοί. Ο Μάρτιν Μπόρμαν, ένας από τους πιο ισχυρούς άντρες της Γερμανίας, υπάρχει η φήμη πως εκβιάζεται από τον ίδιο του τον αδελφό, τον Άλμπερτ, υπασπιστή του Αδόλφου Χίτλερ και επικεφαλής της Καγκελαρίας στο Ομπερσάλτσμπεργκ ενώ ένας πολιτικός μηχανικός δολοφονήθηκε στη βεράντα της ιδιωτικής κατοικίας του Χίτλερ σ’ εκείνη την περιοχή και ο Ερνστ Καλτενμπρούμερ, επικεφαλής της αστυνομίας στην Αυστρία, εργάζεται για μια νησίδα κυβερνητικής αυτονομίας στη χώρα του. Έτσι, ο Gunther πρέπει από τη μια να βρει οποιαδήποτε «βρόμα» αυτών των τριών αντρών και από την άλλη να εξιχνιάσει τον φόνο του Καρλ Φλεξ, οπότε ζητάει να πάρει μαζί και τον βοηθό του, Φρίντριχ Κορς.

Η υπόθεση καταλαμβάνει τα 2/3 του βιβλίου και προχωράει ικανοποιητικά με απανωτές εκπλήξεις, ανακρίσεις, απρόσμενα γεγονότα, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε πως και πάλι ο Gunther είναι ανάμεσα και απέναντι στα ναζιστικά μεγαθήρια Χάιντριχ, Μπόρμαν και Καλτενμπρούνερ που δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους. Η έρευνα γύρω από τη δολοφονία του πολιτικού μηχανικού όμως είναι αρκετά δύσκολη: «-…οι μισοί άνθρωποι με τους οποίους θα μιλήσω δεν θα μου πουν τίποτα γιατί φοβούνται τον Μπόρμαν. Και οι άλλοι μισοί δεν θα μου πουν τίποτα γιατί ελπίζουν πως ο δολοφόνος θα τη βγάλει καθαρή. Επειδή πιστεύουν πως ο Καρλ Φλεξ πήγαινε γυρεύοντας. Κι ακόμη παραπάνω» (σελ. 144). Είναι εντυπωσιακές οι λεπτομέρειες που παραθέτει ο συγγραφέας για τα κτίσματα του Χίτλερ στις βαυαρικές Άλπεις και πόσο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αξίας ήταν. Όλα αυτά με παρακίνησαν να ψάξω λίγο περισσότερο αλλά δεν είχε νόημα: τα πάντα καταστράφηκαν από τον βομβαρδισμό των Συμμάχων λίγες μέρες μετά την αυτοκτονία του. Ο συγγραφέας παραθέτει με συναρπαστικές λεπτομέρειες την κατάσταση στον οικισμό γύρω από το κτήριο Μπέργκχοφ, πρώην Χάους Βάχενφελντ, όπου κατέλυαν επιφανείς αξιωματικοί και φίλοι του Χίτλερ, αναγκάζοντας τους ιδιοκτήτες να πουλάνε τα σπίτια τους μισοτιμής! Όλη η περιοχή των βαυαρικών Άλπεων άλλαξε ριζικά και ως προς τη χρήση και ως προς τη ρυμοτομία όταν επελέγη όχι μόνο για απλό κατάλυμα αλλά ακόμη και για κεντρικό αρχηγείο! Και πάλι ο συγγραφέας στήνει με αριστοτεχνικό τρόπο ένα ιστορικό περιβάλλον και συνδέει υποδειγματικά όχι μόνο τους κεντρικούς χαρακτήρες μεταξύ τους σε συνωμοσίες και δολοφονίες αλλά και ανατρέποντας συνεχώς τα δεδομένα ως την τελική λύση. Που και πάλι, δεν αρκεί να βρεθεί ο δολοφόνος αλλά και ο Φύρερ να μη μάθει τίποτα επ’ αυτού, επομένως…

Νουάρ ατμόσφαιρα, οι γνωστές ειρωνικές και πετυχημένες παρομοιώσεις και μεταφορές του πρωταγωνιστή κατά την αφήγησή του, ισοπεδωτικό και απρόσμενο χιούμορ, ένα διαφορετικό road trip γεμάτο αγωνία ως προς το αν θα ξεφύγει τελικά ο Gunther τώρα, ένα σωρό μυστικά στα ανώτερα κλιμάκια του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος τότε, μικρά συναρπαστικά περιστατικά που δείχνουν τον κύκλο του Gunther και διαδέχονται το ένα το άλλο ώστε να σχηματίσουν καλύτερα τον τόπο και την ατμόσφαιρα είναι μερικά από τα γνωστά πλέον θετικά χαρακτηριστικά των βιβλίων με ήρωα τον Bernie Gunther που κι εδώ με κέρδισαν, αν και όχι τόσο απόλυτα. 667 (χμμμ…) σελίδες κύλησαν σχετικά αργά, με τα πισωγυρίσματα στον χρόνο να μη με έχουν κουράσει ούτε αποπροσανατολίσει στιγμή αλλά από ένα σημείο και μετά οι πληροφορίες ήταν παραπάνω από αρκετές.

Είναι ίσως το πιο γεμάτο κείμενο από αναφορές σε λογοτεχνία, μυθολογία, Ιστορία, κινηματογράφο, καλές τέχνες, όλα στον βωμό του σαρκασμού και της «εξυπνάδας» του Gunther, και ίσως το πιο εκτεταμένο και πυκνογραμμένο μυθιστόρημα της σειράς. Ομολογώ πως ήταν μεν συναρπαστικό αλλά έφτασα σε σημείο πλήρωσης με όλες αυτές τις παράπλευρες πληροφορίες που τεκμηριώνουν σωστά εποχή, τόπο και αντιλήψεις και τονίζουν την ικανότητα σαρκασμού του Gunther αλλά πραγματικά «μπούχτισα». Το βάρος της πλοκής δίνεται στην υπόθεση του 1939, μιας και το 1956 έχουμε μια απηνή καταδίωξη σε όλη σχεδόν τη Γαλλία με προορισμό τα γερμανικά σύνορα, επομένως τα πρόσωπα και οι θέσεις ισχύος τους στον ναζιστικό μηχανισμό, οι απανωτές αποκαλύψεις, οι δολοφονίες που ακολουθούν την πρώτη, οι εκβιασμοί, οι συνωμοσίες, τα μυστικά που πρέπει να μείνουν καλά κρυμμένα και πολλά άλλα στοιχεία με «ανάγκασαν» να παραμείνω κολλημένος σε κάθε σειρά και παράγραφο, με τον κίνδυνο να χάσω κάτι σημαντικό αν παρέλειπα έστω και το παραμικρό. Όταν μάλιστα φτάσαμε στο τελευταίο σκέλος, στον ίδιο τον Άλμπερτ Μπόρμαν, που πρωταγωνίστησε σε αρκετές από τις τελευταίες σελίδες, με τον δικό του ρόλο στην υπόθεση, εκεί σήκωσα τα χέρια ψηλά.

Έχοντας πάψει από την αρχή σχεδόν να ψάχνω με ποια σειρά πρέπει να διαβάσω τα βιβλία με πρωταγωνιστή τον Gunther, αν και πλέον πιστεύω πως μπήκα σε καλή ακολουθία, μιας κι άρχισε να υπάρχει νοητή αλυσίδα μεταξύ τους, επικεντρώνομαι πλέον στην υποβλητική ατμόσφαιρα της εκάστοτε εποχής και περιοχής που διαλέγει ο συγγραφέας να τοποθετήσει τον ήρωά του και στην εκπληκτική ψυχογράφηση του ήρωα αυτού, που σε κάθε μα κάθε βιβλίο όλο και κάποιο πετραδάκι προστίθεται. Η στάση του απέναντι στον θάνατο είναι αξιοσημείωτη: «Ποτέ δεν φοβόμουν τον θάνατο όταν κοιτούσα τον ουρανό, γεννηθήκαμε από κοσμική σκόνη και στην κοσμική σκόνη θα γυρίσουμε. Δεν νομίζω να έδωσα και μεγάλη σημασία στον ηθικό νόμο μέσα μου, ίσως εντέλει να ήταν μια πολυτέλεια πέρα από τον ορίζοντα του βλέμματός μου. Βάλε και το ότι ήταν σκέτος μπελάς να κοιτάω προς τα κει, πόσο μάλλον και επικίνδυνο» (σελ. 338). Ο αυτοσαρκασμός του σπάει κόκαλα: «Αυτή η υπόθεση τα έχει όλα, είπα μέσα μου: παραδοξότητες, αποξένωση, υπαρξιακό άγχος και μπόλικους πιθανούς και απίθανους υπόπτους. Αν ήμουν πολύ έξυπνος Γερμανός, από εκείνους που γνώριζαν τη διαφορά ανάμεσα στους γιους του Δία, στον Λόγο και στο Χάος, μπορεί και να ήμουν αρκετά ηλίθιος να γράψω κι ένα βιβλίο γι’ αυτή» (σελ. 353). Και ξεκαθαρίζει: «Για να απογοητευτείς, σημαίνει πως πιστεύεις σε κάτι, και τώρα τελευταία δεν πιστεύω σε τίποτα. Και σίγουρα σε ελάχιστα από το 1933 και μετά. Ο μόνος λόγος που εξακολουθώ να είμαι μπάτσος δεν είναι επειδή πιστεύω στον νόμο ή σε κάποια ηθική τάξη αλλά επειδή οι ναζί θέλουν να είμαι μπάτσος. Μου είπαν να γυρίσω γιατί θέλουν μια μαριονέτα να κάνει τις λάθος ερωτήσεις τη σωστή στιγμή. Και γι’ αυτό κατά πάσα πιθανότητα είμαι εξίσου κακός μ’ εκείνους» (σελ. 388).

Το πρωσικό μπλε είναι μια συνθετική χρωματική ουσία που λειτουργεί ως αντίδοτο στο θάλλιο. Η θέση του όμως ως έννοια και ως φράση είναι πανέξυπνη και καταλυτική σε κομβικό σημείο μάλιστα της ιστορίας! Το ομότιτλο μυθιστόρημα είναι μια χορταστική, γεμάτη περιπέτεια στα έγκατα του Ομπερσάλτσμπεργκ και ταυτόχρονα στα άδυτα του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, ένα παιχνίδι ανατροπών και εκπλήξεων και μια μεγάλη εγκυκλοπαίδεια πληροφοριών για τον τόπο αναψυχής του Αδόλφου Χίτλερ, για τα πρόσωπα εμπιστοσύνης του και για όλα αυτά που προετοίμαζαν τον δεύτερο αιματηρό πόλεμο του 20ού αιώνα. Πυκνογραμμένο, πολυεπίπεδο, τεκμηριωμένο, ανατρεπτικό, θέλει τον χρόνο του για μεγαλύτερη απόλαυση.

«Πρωσικό μπλε» Φ.Κερ Εκδόσεις Κέδρος 2020 σελ. 667

Απρίλιος 1939 .Ο κορυφαίος επιθεωρητής του Τμήματος ανθρωποκτονιών της Κρίπο στο Βερολίνο ,Μπέρνχαρντ Γκούντερ ,δέχεται την διαταγή ,από τον Στρατηγό Ράινχαρντ Χάιντριχ, αρχηγό της μυστικής υπηρεσίας ασφαλείας, να φύγει από το Βερολίνο και να πάει στις Βαυαρικές Άλπεις, όπου διαπράχθηκε ένα έγκλημα. Μια δολοφονία. Ένα πολύ ασυνήθιστο είδος δολοφονίας, με δεδομένο τον τόπο που συνέβη. Αυτός που ζήτησε βοήθεια από τον Χάιντριχ , για να διαλευκάνει την δολοφονία ,ήταν ο Μάρτιν Μπόρμαν ,ο βοηθός επικεφαλής προσωπικού του Χίτλερ-του Ηγέτη.

Ο Γκούντερ ήταν υποστηρικτής του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος ,οπότε εκδιώχθηκε από την Κρίπο ,εργάστηκε ως ιδιωτικός ντέντεκτιβ , αλλά πριν ένα χρόνο ο Χάιντριχ εκτιμώντας τις ικανότητές του τον επανέφερε ξανά στο Σώμα.

Ο Μπέρνχαρντ Γκούντερ θα πρέπει να πάει στην εξοχική Καγκελαρία του Ηγέτη στο Ομπερσάλτσμπεργκ , κοντά στην κωμόπολη Μπερχτεσγκάντεν ,στις Βαυαρικές Άλπεις. Θα ήταν ο μοναδικός υπεύθυνος της έρευνας και θα αναφέρεται απευθείας στον Μπόρμαν. Μαζί του ο Γκούντερ ζήτησε να έχει και τον βοηθό του τον Φρίντιχ Κορς.

Ο νεκρός ήταν ένας πολιτικός μηχανικός της περιοχής, ο Καρλ Φλεξ .Δεν ήταν αυτός σημαντικός, αλλά ο τόπος όπου έγινε ο φόνος ήταν σημαντικός. Το θύμα πυροβολήθηκε με ντουφέκι στη βεράντα της ιδιωτικής κατοικίας του Χίτλερ, στο Ομπερσάλτσμπεργκ .Το Μπέργκχοφ. Σίγουρα δεν ήταν μια απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ , αλλά ο Μάρτιν Μπόρμαν ανησυχούσε πώς θα τον κάνει να φανεί στα μάτια του Χίτλερ ,το ότι οποιοσδήποτε θα μπορούσε να σκοτωθεί στο δεύτερο σπίτι του Ηγέτη. Ήταν μεγάλη πηγή ανησυχίας για όλους όσοι ασχολούνταν με την ασφάλεια του Ηγέτη , και για αυτό ο Μπόρμαν επιθυμούσε την σύλληψη του δολοφόνου το συντομότερο δυνατόν. Επειδή ο Χίτλερ γιόρταζε στις 20 Απριλίου τα γενέθλιά του, γινόταν 50 χρονών , θα ερχόταν στο Μπέργκχοφ, οπότε μέσα στην εβδομάδα, που απόμενε, έπρεπε να συλληφθεί ή να εκτελεστεί αυτός ,που σκότωσε τον Καρλ Φλεξ , για να μην το μάθει ο Χίτλερ.

Ο Μπόρμαν ήθελε τον δολοφόνο κάτω από την γκιλοτίνα πριν από τις 20 του μηνός Απριλίου 1939. Ο Επιθεωρητής Μπέρνχαρντ Γκούντερ έπρεπε να βιαστεί να βρει τον δολοφόνο .Να μην σταθεί καθόλου , να μην κοιμηθεί καθόλου. Για αυτό και ο στρατηγός Μπόρμαν τον προμήθευσε με ένα κουτί Pervitin .Μια υδροχλωρική μεθαμφεταμίνη, που σε κρατάει πολλές ώρες ξύπνιο.

Ο Καρλ Φλεξ δούλευε για τον Μπρούνο Σενκ έναν από τους έμπιστους ανθρώπους στο βουνό, του Μάρτιν Μπόρμαν. Και οι δύο ήταν υπάλληλοι της κατασκευαστικής εταιρείας Πολένσκι & Τσέλνερ ,στο Ομπερσάλτσμπεργκ.

Ο επιθεωρητής Γκούντερ όταν γίνεται η νεκροψία ανακαλύπτει ότι ο νεκρός Φλεξ έπασχε από γονόρροια, ένα αφροδίσιο νόσημα και είχε στα ρούχα του ένα κουτί Rtotargol . Επίσης ανακαλύπτει ότι ο Φλεξ ήταν από τους λιγότερους δημοφιλείς ανθρώπους στις βαυαρικές Άλπεις ,ήταν απατεώνας και κάθαρμα, ο δε Σενκ και ο Μπόρμαν ήταν πολύ μισητά πρόσωπα στην περιοχή , κυρίως από τις βίαιες απαλλοτριώσεις των σπιτιών ,των ντόπιων Βαυαρών . Ο προσωπικός γιατρός του Χίτλερ, ο Καρλ Μπραντ ήταν μπλεγμένος σε πολλά πράγματα και τον αποκαλούσαν δόκτορα Κολασμένο .Υπήρχε μια βαυαρική μαφία ,από ανώτατα στελέχη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος ,στην ορεινή αυτή περιοχή του Χίτλερ.

Ο Γκούντερ ανακαλύπτει επίσης ότι τον Καρλ Φλεξ τον πυροβόλησαν όχι από το διπλανό δάσος, που πίστευε η Γκεστάπο, αλλά από την βίλα Μπέχσταϊν ,που απείχε περίπου εκατό μέτρα από την κατοικία του Χίτλερ και ήταν στους πρόποδες του βουνού . Στη βίλα Μπέχσταϊν, ο Γκούντερ βρήκε σε ένα φεγγίτη τέσσερις κάλυκες .Άρα ο δολοφόνος πυροβόλησε τέσσερες φορές, αλλά κανείς δεν τους άκουσε, από τα άλλα δώδεκα άτομα ,που ήταν στην βεράντα δίπλα στον Καρλ Φλεξ. Η βίλα ήταν πια ο τόπος του εγκλήματος.

Ανακάλυψε επίσης ότι πολλοί κάτοικοι της περιοχής δουλεύανε σε έργα στο βουνό του Χίτλερ και αμοιβόταν πολύ καλά ,αλλά και σκοτωνότανε πολλά άτομα από τις εκρήξεις, για τις διανοίξεις των δρόμων και σηράγγων και ότι το βουνό του Χίτλερ ήταν γεμάτο σήραγγες ,που δεν χρησιμοποιούνταν και παλιά αλατωρυχεία . Μέσα στο Μπέργκχοφ στο Κέλσταιν υπήρχε μια αίθουσα τσαγιού ,που για να χτιστεί είχαν σκοτωθεί πολλοί άνθρωποι.

Ο σκοπευτής που σκότωσε τον Φλεξ ίσως ήταν κάποιος ντόπιος χωρικός , που μπήκε στην περιοχή από κανένα παλιό αλατωρυχείο. Χρησιμοποίησε ένα ντουφέκι με τηλεσκοπικό στόχαστρο. Ποιο ήταν το κίνητρο του φόνου ;

Όταν θα σκοτωθεί ο Χέρμαν Κάσπελ της Υπηρεσίας Ασφαλείας του Ράιχ ,αφού ανατραπεί το αυτοκίνητό του, επειδή κάποιος έκοψε τα σωληνάκια των φρένων της μερσεντές του , και όταν βρεθεί νεκρός, ο βοηθός κυνηγός Ούντο Άμπρος , που φαινόταν αυτοκτονία , αλλά τελικά ήταν δολοφονία ( το όπλο του Άμπρος βρέθηκε σε μια καμινάδα στην βίλα Μπέχσταϊν ,με αυτό είχαν σκοτώσει τον Καρλ Φλεξ) , ο Γκούντερ άρχισε πλέον να ανησυχεί ,αλλά και να αντιλαμβάνεται ότι πλησιάζει να βρει τον δολοφόνο.

Η αποκάλυψη των μυστικών του βουνού του Χίτλερ δεν έκανε τον επιθεωρητή Γκούντερ παρά ακόμη ένα θύμα δολοφονίας σε αναμονή. Κάποιος είχε πάρει μεγάλο ρίσκο προσπαθώντας να τον σκοτώσει δύο φορές…

Τι σχέση είχαν με την δολοφονία οι Στρατώνες Π ,όπου εργάζονται είκοσι πόρνες ,για τους εργάτες των εταιρειών και ποιοι έπαιρνα χρήματα από τους οίκους ανοχής;

Ποια ήταν η Ρενάτα Πρόντι ;

Τι σχέση έχει με τη δολοφονία ο τοπικός φωτογράφος Γιόχαν Μπράντερ ;

Θα βρεθεί στη φυλακή ένας αθώος ;

Τι ήταν οι λίστες Β , P και Ag ;

Είναι δυνατόν να τσακώσεις τον γιατρό του Χίτλερ για φόνο ;

Οκτώβριος 1956 .Ο επιθεωρητής ανθρωποκτονιών της Στάζι (οι πραγματικοί κληρονόμοι της Γκεστάπο), Μπέρνχαρντ Γκούντερ ,δέχεται από τον Στρατηγό του Υπουργείου Κρατικής Ασφαλείας, Έριχ Μίλκε , μια διαταγή, να σκοτώσει οπωσδήποτε την Αγγλίδα Ανν Φρεντς, προϋπόθεση για να μείνει ζωντανός ο ίδιος. Θα δηλητηριάσει την Ανν Φρεντς με θάλλιο, ρίχνοντας στο τσάι της. Το μοναδικό αντίδοτο για το θάλλιο ,αποτελούσε το χρώμα, πρωσικό μπλε .Επειδή ο Μίλκε δεν ήταν σίγουρος για την εκτέλεση της εντολής του, επειδή η Ανν Φρεντς ήταν παλιά φιλενάδα του Γκούντερ, είχε βάλει ανθρώπους να τον σκοτώσουν ,αν αντιλαμβανόταν ότι είχε σκοπό ο Γκούντερ να τον προδώσει. Ήδη οι άνθρωποι του Μίλκε κάνουν στον Γκούντερ ,έναν εικονικό στραγγαλισμό ,αφού τον κρεμάσουν, για να καταλάβει ότι αν αποτύχει θα πεθάνει. Παράλληλα τον συνοδεύει ο Φρίντριχ Κορς , παλιός φίλος και συνάδελφός του στην Κρίπο .

Ο Μπέρνχαρντ Γκούντερ , μέσα στο μπλε τρένο για το Παρίσι θα σκοτώσει τον πράκτορα της Στάζι ,Τζιν Κέλι και θα πηδήξει από το τρένο, με σκοπό να διαφύγει από τους πράκτορες της Στάζι ,που τον παρακολουθούν και τον βοηθό του Φρίντριχ Κορς. Ο Γκούντερ ήξερε πλέον ότι έπρεπε να βγει από τη Γαλλία και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν και να πάει στη Δυτική Γερμανία , για να σωθεί από το ανθρωποκυνηγητό της Στάζι.

Θα μπορέσει να ξεφύγει; Υπήρχε περίπτωση ένας Γερμανός να κρυφτεί στη Γαλλία ;

Η υπόθεση αυτού του έργου του Φίλιπ Κερ τα είχε όλα : παραδοξότητες, αποξένωση, μπόλικους πιθανούς και απίθανους υπόπτους, υπαρξιακό άγχος, βαρβαρότητα, διαφθορά, απληστία, φιλοχρήματους, τυφλή υποταγή, σάπιους ανθρώπους , αδίστακτους ανθρώπους, άγνοια, μίσος, μισαλλοδοξία, φθόνος, φαύλοι, ψεύτες, εκβιασμοί, φόβος, τρόμος, βιασμοί, εκβιαστικές ομολογίες, ωμές δολοφονίες, μαζικές δολοφονίες, αδίστακτοι εκτελεστές, εγκληματίες φασίστες ναζί, βαναυσότητες, βαναυσότητα κατά των ζώων και των ανθρώπων , εικονικές εκτελέσεις και απαγχονισμοί, μίζες, γραφειοκρατία, μεθαμφεταμίνες, φάρμακα, δωροδοκίες, βίαιες απαλλοτριώσεις, σκοτωμοί αθώων, στραγγαλισμοί, αμβλώσεις, φρένα αυτοκινήτων πειραγμένα, μυστικά λογιστικά βιβλία, απαγορευμένα βιβλία, σπήλαια Σλόσμπεργκ, ορυχεία χαλαζία, αλατωρυχεία, παράξενες αυτοκτονίες, συμμορίες εγκληματικές που πουλούσαν προστασία, συμμορίες σαν του Αλ Καπόνε, άνθρωποι ενσάρκωση του φασισμού, σιχαμένοι ναζί, ναζί με λογική φασιστική, νέα τάξη πραγμάτων, αόρατοι άνθρωποι, βιβλιάρια καταθέσεων σε Ελβετική τράπεζα με πολλές χιλιάδες μάρκα, συνδυασμός παράνομων εσόδων με νόμιμα, κωδική ονομασία «Πρωσικό μπλε», παρεμπόδιση του έργου ενός επιθεωρητή, πράξεις προδοσίας, κατάχρηση της εξουσίας και αυθαίρετη άσκηση εξουσίας, πάτημα επί πτωμάτων για αναρρίχηση στην ναζιστική κομματική ιεραρχία, αιματηρά συνθήματα : αίμα και τιμή, Ες Ες με το κεφάλι του χάρου στα καπέλα τους, ναζί καθάρματα, ένα διαβολικό και τυραννικό Γερμανικό καθεστώς, ένα σάπιο καθεστώς, περιφρόνηση στον Άνθρωπο, αν αυτό είναι ο άνθρωπος…

Ένα μακάβριο σανατόριο του Χίτλερ ,που λίγοι άνθρωποι ,σαν τον καλό μπάτσο- επιθεωρητή Μπέρνχαρντ Γκούντερ, αναζητούσαν γιατρειά στην αποπνικτικά καθαρή ατμόσφαιρα του Μαγικού βουνού!!!

Πρόκειται για το καλύτερο βιβλίο του Φίλιπ Κερ.

Ο Φίλιπ Κερ γεννήθηκε στο Εδιµβούργο το 1956. Σπούδασε νοµικά και φιλοσοφία στο Πανεπιστήµιο του Μπέρµιγχαµ, όπου, μεταξύ άλλων, εντρύφησε στο γερμανικό δίκαιο και στη γερμανική φιλοσοφία, διαβάζοντας σχετικά κείμενα στο πρωτότυπο. Όπως λέει ο ίδιος: «Η πιο ενδιαφέρουσα νομική φιλοσοφία είναι η γερμανική, οπότε το λογικό ήταν να πάω στη Γερμανία, όπως και έκανα, και ειδικά στο Βερολίνο, το οποίο επισκέφθηκα αρκετές φορές». Η μελέτη αυτή του έδωσε το ερέθισμα να ασχοληθεί περαιτέρω με την ιστορία της Γερμανίας στον εικοστό αιώνα, εστιάζοντας το ενδιαφέρον του στην ιστορία του ναζισμού.Μετά το πέρας των σπουδών του εργάστηκε ως κειµενογράφος σε πολλές διαφημιστικές εταιρίες, μεταξύ αυτών και στη Saatchi and Saatchi. Στο διάστημα αυτό γεννήθηκε στο μυαλό του η ιδέα να γράψει ένα μυθιστόρημα με ήρωα έναν Βερολινέζο αστυνομικό το 1936. Η ιδέα του υλοποιήθηκε το 1989 με την έκδοση του πρώτου του μυθιστορήματος, με τίτλο Οι Βιολέτες του Μάρτη. Πρόκειται για το βιβλίο με το οποίο παρουσίασε στο κοινό τον Μπέρνι Γκούντερ, τον κυνικό και ταυτόχρονα μελαγχολικό ντετέκτιβ που ζει την άνοδο και την πτώση του ναζισμού. Ακολούθησαν τα µυθιστορήµατα Ο χλοµός εγκληµατίας (1990) και Γερµανικό ρέκβιεµ (1991), µε φόντο το µεσοπολεµικό και µεταπολεµικό Βερολίνο αντίστοιχα. Το 1993 τα τρία µυθιστορήµατα συγκεντρώθηκαν από την Penguin Press σε έναν τόµο µε τον γενικό τίτλο Berlin Noir, που θεωρείται ένα από τα σηµαντικότερα έργα της σύγχρονης αστυνοµικής λογοτεχνίας.Στα ελληνικά εκδόθηκαν για πρώτη φορά από τις εκδόσεις Κέδρος το 2002-2003, στη σειρά αστυνοµικής λογοτεχνίας ΜΑΥΡΟ ΒΕΛΟΥΔΟ. Το 2012 κυκλοφόρησαν σε επίτοµη έκδοση µε τον τίτλο Η τριλογία του Βερολίνου.Από την κυκλοφορία του Γερμανικού ρέκβιεμ έως την επιστροφή του Μπέρνι Γκούντερ με το The One from The Other μεσολάβησαν δεκαέξι χρόνια, διάστημα στο οποίο ο Philip Kerr έγραψε πλήθος άλλων βιβλίων, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν τα Φιλοσοφικά εγκλήματα (Κέδρος, 2015).Έγραψε επίσης σημαντικά βιβλία για παιδιά, μεταξύ των οποίων τα: Η πιο τρομακτική ιστορία όλων των εποχών και Φρίντριχ, ένας σπουδαίος ντετέκτιβ (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος). Ακολούθησαν και άλλα μυθιστορήματα με ήρωα τον Μπέρνι Γκούντερ, τα περισσότερα από τα οποία έχουν ήδη κυκλοφορήσει στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κέδρος: Μοιραία Πράγα, Άνθρωπος χωρίς ανάσα, Φλόγα που σιγοκαίει, Η γυναίκα από το Ζάγκρεµπ, Αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται, Η άλλη πλευρά της σιωπής, Φοβού τους Δαναούς. Αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον η έκδοση στα ελληνικά του μυθιστορήματος Metropolis, που ο συγγραφέας πρόλαβε να ολοκληρώσει πριν από τον θάνατό του.Ο Philip Kerr διοχέτευσε το πάθος του για το ποδόσφαιρο σε μια άλλη σειρά μυθιστορημάτων, αυτή τη φορά με ήρωα τον προπονητή-ντετέκτιβ Σκοτ Μάνσον. Τα βιβλία αυτά – Ξαφνικός θάνατος (2016), Το χέρι του Θεού (2016) και Ψεύτικο εννιάρι (2017) – κυκλοφορούν επίσης από τις εκδόσεις Κέδρος.Τιµήθηκε µε τα βραβεία RBA International Prize for Crime Writing και British Crime Writers’ Association’s Ellis Peters Historic Crime Award.Συνεργάστηκε ως αρθρογράφος µε τις εφηµερίδες Sunday Times, Evening Standard και New Statesman.Ήταν παντρεµένος µε τη συγγραφέα Jane Thynne και πατέρας τριών παιδιών.Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 62 ετών, στις 23 Μαρτίου 2018.

Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς